Profvoetballer Daley Blind zakte in 2019 tijdens een Ajax-wedstrijd tegen Valencia plotseling in elkaar. De diagnose: een hartspierontsteking. Zijn verhaal toont het belang van gezond leven en goed zorgen voor je hart, gedreven door de passie voor zijn sport.
Waarom heb je besloten om nu je verhaal te delen?
“De hartspierontsteking kwam rauw op mijn dak vallen. Het is niet iets waar je het met vrienden over hebt als je een avondje gaat stappen, zeg maar. Laat staan als je veel sport, gezond leeft en nog relatief jong bent. Dan is het best pittig om dat opeens zelf mee te maken. Ik hoop dat door mijn verhaal te doen en door meer campagnes in de toekomst, jongeren gaan inzien dat gezond leven en goed voor je hart zorgen belangrijk is.”
Na je diagnose volgde een periode van herstel. Hoe was het om verplicht rust te nemen als topsporter?
“Je wil sporten, maar het kán niet. De tijd dat ik verplicht moest rusten, was in die zin wel moeilijk. Ik had geen pijn of lichamelijke klachten – althans, niets wat ik zelf merkte. Ik vertrouwde volledig op het advies van de artsen om rust te nemen om zo snel mogelijk weer terug te keren op het veld.”
Hoe kijk je terug op die periode? Heb je daar iets uitgehaald naast fysiek herstel?
“Ik heb veel tijd met mijn gezin besteed. Dat was het enige wat erg prettig was. Verder voelde ik me fysiek dus gewoon goed.”
En hoe was dat mentaal? Cardiologen geven aan dat een hartspierontsteking ook een psychologische impact kan hebben op sportprestaties.
“Ik heb er alles aan gedaan om weer zo snel mogelijk te kunnen sporten. Daar had ik geen angst voor. Het klinkt misschien gek, maar het mentale moest maar even wachten. Nu ik het er over heb, had ik misschien geen tijd om het echt goed te verwerken voor mezelf. Ik wilde gewoon zo snel mogelijk weer voetballen. Misschien dat ik daardoor onbewust over angst heen wilde stappen.”
Nu ik het er over heb, had ik misschien geen tijd om het echt goed te verwerken voor mezelf.
Welke impact had het op je denkwijze? Wat is er sindsdien veranderd?
“Ik merk dat ik sindsdien nog beter op mijn voeding let. Daarnaast denk ik veel meer aan mijn nachtrust. Als ik weet dat ik de volgende dag veel fysieke inspanning heb zoals een wedstrijd of zware training, dan ben ik daar nog bewuster mee bezig dan voorheen.”
Kun je daar een voorbeeld van geven?
“Voorheen dacht ik weleens dat ik ook zonder ontbijt een training door zou kunnen komen. Dat is ook wel zo – en dat zou ik nu ook nog kunnen – maar daar voel ik me niet meer prettig bij. Nu zorg ik voordat ik me inspan altijd voor bepaalde rituelen en dat ik de juiste voedingsstoffen binnenkrijg. Hetzelfde geldt voor de juiste nachtrust. Dat is geen tijdelijk traject; het is een verandering in mijn levensstijl.”
Het is geen tijdelijk traject; het is een verandering in mijn levensstijl.
In hoeverre draag jij de zorgen over jouw gezondheid van je nabije omgeving met je mee?
“Mijn vrouw en ik hadden toentertijd net ons eerste kindje gekregen. Gesprekken met haar, mijn ouders en vrienden; dat komt natuurlijk hard binnen. Ik kan emoties over het algemeen goed uitschakelen, maar zó emotieloos ben ik nou ook weer niet dat dat me niet raakt. Iedereen om me heen heeft me altijd enorm gesteund om zo snel mogelijk weer te kunnen sporten. Niemand heeft me daarin geprobeerd tegen te houden of bepaalde vragen gesteld waardoor ik ging twijfelen.”
Je vader was natuurlijk ook bekend topvoetballer. Welke rol heeft hij vervuld in deze periode?
“Het speelde geen rol dat hij ook voetballer is geweest en ervaring heeft in topsport. Op dat moment was hij gewoon vader. Iemand die het beste voor heeft voor zijn kind qua zorg, informatie en herstel.”
In hoeverre heeft de situatie jouw kijk op het leven veranderd?
“Ik kan nu heel cliché antwoord geven dat je moet genieten van elke dag. Maar die positieve instelling had ik al. Het heeft dus vooral wat veranderd op sportgebied: nog meer aandacht voor voeding en slaap. Verder ben ik eigenlijk zoveel mogelijk hetzelfde gebleven.”
Maar wellicht heeft het je positieve instelling wel versterkt?
“Misschien wel. Ik weet niet zozeer of het te maken heeft met mijn hartsituatie: maar als ik nu mijn kinderen weer zie na een zware dag trainen of na een minder goed wedstrijdresultaat, dan zijn dat momenten dat ik voetbal beter bij het voetbal kan laten. Dat herken ik meer met de tijd. Maar of dat nou expliciet met mijn hartsituatie te maken heeft, weet ik niet.”
Het is belangrijk om vertrouwen te hebben in je eigen lichaam.
Welk advies wil je verder meegeven aan anderen?
“Luister altijd goed naar je arts. Of als je denkt dat je meer aankan, ga nog eens naar een arts om te kijken óf en hóe je je grenzen kunt verleggen. Passend bij de passie voor je sport. Daarnaast is het belangrijk om vertrouwen te hebben in je eigen lichaam. Om daarmee angst te verliezen die je misschien hebt opgedaan. Dat je weer gaat dúrven. Of dat nou om sport gaat of iets anders. Als je dat vertrouwen niet hebt, durf daar dan ook hulp in te zoeken. Het is helemaal geen schande om om hulp te vragen. Schaam je hier niet voor, zowel fysiek als mentaal. Het is juist hartstikke goed dat die hulp er is.”