Bob Hiemstra (73) is van huis uit jurist en econoom. Als ondernemer was hij onder andere initiatiefnemer van een Europees Instituut in Noord-Nederland en daarnaast was hij parttime rechter. Een druk bestaan, en dat is na zijn pensioen nauwelijks veranderd. Hij kan zijn passie voor muziek alle ruimte geven. Bob noemt zichzelf liedjesmaker en minstreel. “In mijn hoofd ben ik altijd een klein jongetje gebleven. Ik vind het heerlijk om gitaar te spelen en liedjes te schrijven. Met mensen van allerlei nationaliteiten heb ik een band gevormd en een theaterprogramma gemaakt. Als muziekvrijwilliger ben ik actief in de gevangenis en ook in het asielzoekerscentrum, al vindt dat contact vanwege corona nu vooral vanachter de computer plaats. Het blijft fantastisch om te merken hoe muziek verbroedert. Ik heb nu veel tijd om nieuwe liedjes te schrijven, en dan zie ik in gedachten al voor me hoe de mensen van mijn vrijwilligerswerk zouden reageren. Jarenlang heb ik keihard gewerkt, dus eigenlijk vind ik de rust die corona met zich meebrengt ook wel prettig. Straks breken weer andere tijden aan, daar ben ik niet zo bang voor.”
Zo’n zeven jaar geleden zag zijn leven er heel wat minder vrolijk en harmonieus uit. Hij werd geopereerd aan blaaskanker, en vervolgens werd ook nog zijn prostaat verwijderd. Helaas behoorde Bob tot de 1 à 2 procent bij wie de operatie niet helemaal goed verliep. Hij raakte volledig incontinent en krabbelde pas weer op toen hij via via hoorde vertellen over een externe katheter als hulpmiddel voor zijn probleem.
Spijt achteraf
“Het klinkt misschien gek, maar toen ik de diagnose kanker kreeg, heb ik mij dat helemaal niet zo gerealiseerd. Ik heb de behandeling zelfs nog uitgesteld en ben gewoon op vakantie gegaan. Ik zou wel zien hoe het reilde en zeilde. Achteraf gezien heb ik daar wel spijt van. Ten eerste omdat mijn echtgenote veel meer in de rats heeft gezeten dan ik dacht, en ten tweede omdat de operatie dan misschien toch anders was verlopen. Dat weet je natuurlijk nooit zeker, maar ik had beter kunnen onderzoeken wat er met mij aan de hand was, want dan was ik wellicht eerder begonnen. Nu pakte de ziekte veel rigoureuzer uit, omdat de kanker al te ver was doorgeschoten.”
Grote problemen
“Het eerste jaar na de operatie wist ik me amper te redden. Ik droeg eerst nog een luier en daar had ik grote problemen mee, ik kon er helemaal niet mee omgaan. Bij het minste of geringste druppeltje snelde ik al naar het toilet, bang dat ik te laat was. Ik lag maar wat te hangen en te zitten, want dan had ik tenminste geen last. Het actieve leven dat ik altijd had geleid, kwam bijna tot stilstand. Via via kwam ik er toen achter dat er ook externe katheters bestaan. Ik informeerde ernaar bij het ziekenhuis en mocht ze uitproberen.”
Zo simpel
“Zo moeilijk als ik het had na de operatie, zo gemakkelijk kon ik hieraan wennen. De katheter paste mij uitstekend en met enkel een klein zakje op mijn bovenbeen, merkt niemand dat ik hem heb. Nu, zeven jaar later, gaat het zó goed dat ik er amper weet van heb. De werking van de condoomkatheter is zo simpel als ik weet niet hoe. Het wijst zich eigenlijk vanzelf en je krijgt er gaandeweg ook steeds meer handigheid in. Natuurlijk, soms geeft het enig gedoe. Vroeger sprong ik vanaf de boot zó het water in, nu moet ik eerst de katheter afdoen. Maar als dat de prijs is voor het feit dat ik alles weer kan doen en niets meer hoef te laten, nou, dan heb ik dat er met liefde voor over. Ik kan er goed mee leven, al zou ik natuurlijk liever zónder leven.”
Niets laten
“In 2019 heb ik in het Radboud ziekenhuis een operatie ondergaan voor een kunstprostaat. Dat implantaat hangt nog niet helemaal goed, maar ik heb toch het gevoel dat ik iets meer controle heb. Vroeger zei ik altijd dat ik alleen tevreden zou zijn als mijn incontinentie voor de volle honderd procent zou worden verholpen, maar mijn houding daarin is veranderd. Al is het maar een kleine verbetering: alles is meegenomen, dan voel ik me toch meer mens. Ik heb nu een nieuwe arts en die wil me graag opnieuw opereren. Ik sta op de wachtlijst, al zal het vanwege corona nog wel tot het voorjaar duren. Het gekke is, ik praat er eigenlijk nooit over, omdat het zo vanzelfsprekend is. Voor mij is het heel belangrijk dat ik anderen hiermee kan helpen. Zoek het materiaal dat bij jou past, anders kom je straks niet meer uit je stoel. Met de juiste hulpmiddelen hoef je niets te laten.”
Voor Bob is een externe katheter met een urine-opvangzak de oplossing waardoor hij alles kan doen. Ervaar zelf de voordelen of ontvang meer informatie over de externe katheters.
Naast ongewild urineverlies zijn er nog andere blaasproblemen die men kan ervaren. Zo kunnen sommige mensen moeilijk plassen. Andere moeten juist vaak plassen, maar plassen steeds maar kleine hoeveelheden. Lees hier meer over ongewild urineverlies bij mannen of over andere blaasproblemen en oplossingen.