Bas is 29 jaar en maakt kunst. Hij is vrijwilliger bij de Hiv Vereniging en Stichting Mara. Vandaag, 1 december is het Wereld Aids Dag en voor deze dag maakt Bas een kunstvideo getiteld ‘als je het vertelt’.
Mijn diagnose
“Terwijl ik de interviews die ik heb afgenomen met verschillende jongeren die hiv-positief zijn getest terugluister, denk ik aan mijn eigen diagnose. Ik was twintig toen de verpleegkundige me vertelde dat ik hiv-positief was. Eén van de eerste dingen die hij zei, was dat ik nog steeds kinderen kon krijgen. Iets waar ik op deze leeftijd nog nooit over had nagedacht. Het was een schok. Ik woonde destijds in Engeland en was dat jaar begonnen aan de dansacademie. Ik voelde me alleen. Het weekend nadat ik mijn diagnose kreeg, zat ik in het vliegtuig terug naar Nederland. Ik had mijn familie nodig. Ik dacht dat uit de kast komen lastig was. Toen ik het ze vertelde hebben we samen gehuild.”
Hello Goodbye
“Mijn vader bracht me na het weekend weer naar Schiphol. Een lange knuffel later stond de producent van het tv-programma Hello Goodbye naast ons. Zij vroeg of we wilden meewerken aan het programma. Op dat moment was ik er nog niet klaar voor om mijn verhaal te delen. Ik had tijd nodig.”
Positief
“Terug in Engeland worstelde ik veel met mijn gevoelens. Hoe zien anderen mij? Wat vind ik belangrijk in het leven en wat betekent deze diagnose voor mij? Een therapeut, een relatie, goede vrienden en tijd hebben me geholpen om mijn diagnose een plek te geven.
Het was een wervelwind die mijn leven op zijn kop zette. Als ik terugkijk, denk ik: ‘wow, wat ben ik ver gekomen’. Hiv is slechts een onderdeel van wie ik ben. Iets dat me ook veel heeft gebracht: nieuwe vrienden, zelfvertrouwen, begrip voor anderen en ook voor mezelf. Ik ben sterker dan ik ooit had gedacht. Het voelt daarom goed om dit nu te delen.
Bekijk hier de kunstvideo van Bas.