In 2013 werd bij Henkjan Smits prostaatkanker vastgesteld. Hij werd geopereerd en nu gaat het weer goed met hem. Smits blikt terug op deze spannende periode.
Prostaatkanker staat bekend als een ‘oudemannenziekte’, maar Smits was pas 51. De ziekte werd vastgesteld nadat hij zich op advies van een vriend had laten testen. “Hij had ook prostaatkanker en zei tegen mij: ‘laat je PSA waarde (Prostaat Specifiek Antigeen) vanaf je vijftigste regelmatig controleren’. Voor zo’n test is alleen een beetje bloed nodig.”
Mokerslag
PSA is een eiwit dat een afwijkende waarde kan hebben bij prostaatkanker. Bij Smits was de waarde verhoogd, en een jaar later nog een stuk hoger. Dat was reden voor verder lichamelijk onderzoek, waarna bleek dat hij prostaatkanker had. “Dat bericht was een mokerslag”, vertelt hij. “Ik had nooit de bekende oudemannenklachten gehad en dacht eerst: ‘Dit kan niet, dit gaat niet over mij’. Gelukkig besprak de uroloog meteen de mogelijkheden voor behandeling.”
Natuurlijk is het vreselijk om te horen dat je kanker hebt, maar mijn herinneringen aan alles eromheen zijn heel positief.
Smits koos voor een operatie met de zogeheten Da Vinci Robot, een geavanceerd apparaat waarmee de hele prostaat kan worden verwijderd. Hij ging, in de aanloop naar de operatie, intensief sporten en ook op dieet. “Ik vond mezelf te zwaar en besloot weer aan het dieet te gaan waarmee ik ooit zeventien kilo ben afgevallen in korte tijd. Te dik zijn bemoeilijkt een operatie. Ik wilde in goede conditie de operatie in.”
Zijn vrouw en twee dochters schrokken uiteraard van het nieuws over de ziekte, maar Smits benaderde het positief en vertelde hen dat het zou goedkomen. “Zelf heb ik één moment gehad dat ik even moest huilen over wat me overkwam. Dat was het moment dat het ècht tot me doordrong. Maar dat was maar heel kort. Ik zei tegen mezelf: kom op, zo word je niet beter.”
Glimlach
Ondanks de kanker voelde Smits zich niet ziek. Hij had geen klachten en kon tot vlak voor de operatie blijven werken. “Ik ging naar het ziekenhuis met het idee: ik word snel beter. Een vriendin had me gezegd: ‘ga met een glimlach de narcose in, dan word je met een glimlach weer wakker’. Ik heb me daar heel erg op gefocust.”
Na de operatie mocht Smits al na drie dagen naar huis. Thuis nam hij de tijd om te herstellen. “Ik ben altijd heel druk, maar nu moest ik echt rust nemen en ’s middags even slapen. Ik heb in onze tuin veel boeken gelezen en werd vertroeteld door mijn vrouw en dochters. Ik denk aan 2013 terug als een mooi jaar. Natuurlijk is het vreselijk om te horen dat je kanker hebt, maar mijn herinneringen aan alles eromheen zijn heel positief.”
Smits had het geluk dat de operatie geen vervelende lichamelijke gevolgen had. Zijn werk, als bedrijfsconsultant met de Business X-Factor, kwam langzaamaan weer op gang en na ongeveer een jaar voelde hij zich weer ‘de oude’. Hij gaat nu wel bewuster om met zijn energie: “Vroeger ging ik ‘tot aan het gaatje’, maar nu stop ik eerder. Morgen is er weer een dag. Ik hoef geen tachtig uur per week meer te werken. Ik denk nu: eigenlijk is dat voor niemand goed.”
Maar de ziekte heeft zijn kijk op het leven niet veranderd. ‘Pluk de dag’ is zijn motto, maar zo heeft hij altijd al geleefd. “Ik ben gelukkig en lééf iedere dag. Je weet niet hoe lang je nog hebt. Ik zie veel, ik doe veel en ik beperk mezelf niet. Ik ben een familieman. Ik neem tijd voor mijn gezin. Maar ook dat heb ik altijd gedaan.”
Het gaat nu goed met Smits en hij heeft nergens last van. “Ik leef niet met het idee dat de kanker weer terug kan komen. Ik wil niet mijn leven lang een ex-kankerpatiënt zijn. Ik hàd kanker, maar ben nu gezond, fit en gelukkig.”